issizlikle tehdit edip kölelik dayatıyorlar

KURTKÖY Sanayi Bölgesi’nde irili ufaklı onlarca fabrika bulunuyor. Çalışma koşullarının bütün fabrikalarda aynı derecede kötü olduğu bölgede işçilere asgari ücret veriliyor. Krizden önce çalışma şartlarının nispeten daha iyi olduğunu anlatan işçiler, işsizliğin artmasıyla birlikte çalışma koşullarının daha da ağırlaştığını, ücretlerinin de düştüğünü söylediler. İşçiler haklarını istediklerinde ise patronların kendilerini dışarıdaki işsizlerle tehdit ettiğini dile getirdiler.
Sendikalı işçinin çok az olduğu bölgede değişik işkollarından işçilerle görüştük. İşten atılma tehlikesi nedeniyle işçilerin çalıştığı fabrikaların isimlerini yayınlamıyoruz.
Murat Düzgün: Biz reklam panoları yapıyoruz. Yaklaşık 300 işçi çalışıyor. “Kriz var işler iyi değil” diyorlar ama biz kaç aydır izin bile kullanamadık. Sabah 8’den akşam 9-10’a kadar çalışıyoruz. İşler aslında iyi ama biz doğru dürüst bir zam alamadık. Her gün onlarca kişi iş için başvuruyor. Çalışan işçi de ne denirse yapmak zorunda kalıyor. İşsizlik bu kadar çok olunca hakkını aramak da zorlaşıyor. En ufak bir şeyde atılan çok arkadaşımız oldu. Yani burada patronlar, işçilerini dışarıdaki işsizler ordusuyla yola getiriyor.

Bektaş Erdem: Plastik fabrikasında çalışıyorum. 2 vardiya halinde çalışıyoruz. Her vardiya 12 saat. Çalışma saatimiz çok uzun. Asgari ücret almamıza rağmen ücretlerimizden sürekli kesinti yapıyorlar. Sigorta primlerimiz doğru dürüst yatırılmıyor. Bizde de krizden dolayı birçok arkadaşımız işten atıldı. Koşullarımızın ağır olmasına karşın işimizi kaybetmemek için söyleneni yapmak zorunda kalıyoruz.

Narun Aktaş: Ben yaklaşık 2 aydır işsizim ve iş aramaya geldim. 2 ay önce Kurtköy’de bir döküm fabrikasında çalışıyordum. Krizden dolayı benimle birlikte 20 kişi işten atıldı. İşsizlik ödeneğinden yaralanmak istedim ama sigortam düzenli ödenmediği için ondan da yararlanamadım. Birçok arkadaşım da hâlâ benim gibi iş arıyor. Eskiden sanayide iş bulmak kolaydı. Bir işyerinde çalışma koşullarını beğenmedin mi bir sürü alternatifin oluyordu. Ama şimdi işsizlik korkusundan şartlar ne kadar kötü olursa olsun kimse ses çıkarmıyor.

Fazlı Zengin: Ben lastik fabrikasında çalışıyorum. Çok uzun süredir çalışan işçiler hariç genellikle asgari ücret veriliyor. Zaten Kurtköy’de nereye giderseniz gidin asgari ücretten fazla para vereni pek bulamazsınız. Burada nerdeyse bütün fabrikaların çalışma şartları aynıdır. Asgari ücret, günde 9-10 saat çalışma, hafta sonu fazla mesai... Yani bunlar artık burada kural haline gelmiş. Ya şartları kabul ediyorsunuz ya da çalışamazsınız. Çalışmazsan yerine çalışacak bir sürü işçi bulunuyor. Burada işsizlik, çalışan işçinin başında bela.

Karşılaştığımız durum tekellerin bir araa gelerek kölelik düzeninin koşullarını dahada arttırmalarıdır bana göre. Dolayısıyla korkan işçi kendi başının çaresine bakıyor örgütlenme gibi sendikalaşma gibi bir alternatifin sözünü dahi edemiyorlar dolayısıyla. TÜSİAD gibi büyük tekellerin birliği işçilerin birliğinin önüne büyük bir engel elbette ama şuda bir gerçek emekçi ordusu daha kalabalık ve büyük. Diğer taraftan kapitalizmin genel kuralı haline gelmiş olan büyük balık küçük balığı yutar anlayışı da, bugünün hırslı, gözükara, karnı tok tekellerini yarının sefil ve "karizması çizilmiş" , "işsiz" patronlarını yaratacağını bu patronlara öğretmek gerekiyor sanırsam.