Devrim Bir Kadın Yüzüne Sahiptir

13 Nisan 2002'eVenezuellada umulmadık şeyler oldu: Ülkenin en güçlü eliti ve ABD
tarafından düzenlenmiş olan bir darbeyi geri püskürttü ve Başkan Hugo Chavez Frias'ı
yeniden iktidara getirdi.

2002 Temmuzunda Strike, Kadın Enstitüsü tarafından Caracas'a davet edildi ve 2003
Nisan'ında Devrimi koruyan ayaklanmanın birinci yıl dönümü kutlamalarında Uluslararası
Dayanışma Forumu tarafından bu davet yenilendi. Biz Arjantin, İngiltere, Guyana, Peru
ve ABD'den Venezüellalı kız kardeşlerimizden öğrenmek, haberleri dünyaya duyurmak ve
düzenli bir destek ilişkisi kurmak için Venezüella’ya geldik.

Ve zaten Biliyoruz ki:
1998'de yoksulluğun ve çürümüşlüğüm hakkından gelecek olan büyük bir çoğunlukla seçildi.
40 yıldan beri iktidarda olan iki partiyi petrol zenginliğine rağmen yoksulluk içinde yaşayan
çoğunluğu renkli olan nüfusun % 80'ini terk etti.

1999'da Onların biçimlendirdiği devrimci nir anayasa nüfusun % 74'ünün desteğini kazandı.
Yasalara göre iktidara geldi, Bir darbeyle yüz yüze kaldı.
Nisan 2002'de "Darbeciler" 50'den fazla insanın öldürdüler ve Başkan Chavez’i kaçırdılar.
Anayasayı kaldırdılar ve sendikacıların ve halk eylemcilerinin evlerini ve ofislerini
bastılar.

Yanıt olarak Caracas tepelerinden ve ülkenin diğer yanlarından milyonlarca yoksul insan
Caracas merkezine indiler ve askerlerden başkanları ve anayasa için mücadele etmelerini
talep ettiler. 13 Nisanda neler oldu? Darbeden iki gün sonra sokaklar ve her yer
" o geri döndü", " o geri döndü", " o geri döndü", " o geri döndü", "Chavez geri döndü"
sloganı ile çınladı.

11 Nisan'da "darbeci" kasaplara tanıklık eden Puente Llaguno'da ki bir kadın
Size bugüne kadar söylenmeyen devrimde kadın tarihini anlatıyoruz.

Oldukça etkili biçimde devrimi savunan kadınların hikayesinden söz ediyoruz.
Herkesin yaşamının ve katkısını değerli olduğu bir dünyanın inşası ve hayatta kalma
mücadelesinde bizim hepimiz için kaldıraç olan bir devrimden söz ediyoruz.
Kadınların devrimi korumak ve halkla birleşmek için tepelerden ilk inenler olduğunu ve
onlardan bazılarını oğulları olan askerlerin baskılarına karşı yaşamlarını tehlikeye
attıklarını öğrendik.
Onların Bolivarian Circles ( Devrimi savunmak ve elektrik, okur-yazarlık kampanyaları,
barınma, elektrik ve su sağlayan bir taban örgütü), ev kadınları ve sendikalarda ve her yerde
işbirliğini biçimlendirdiklerini öğrendik. Kadınlar herkesin hayatta kalma sorumluluklarını
üzerlerine aldıklarından beri bakıcıdırlar. Venezüella evlerinin % 70'i kadınlar
tarafından yönetildiğinden beri Circle’larda ki her 10 kişiden 6 sının kadın olması sürpriz değildir.
Bazıları politik partilerde faaliyet sürdürüyor, her topluluk kendi kararlarını kendi verir,
hizmetleri sağlamak ve kaynakları getirmeye( bazen askerle insan güçlerini karşılıksız veriyorlar) yoğunlaşıyorlar. Halk genellikle bürokratlar ve politikacıların ellerinde olabilecek projeleri
sürdürüyor. Bu tarz iktidar merkezi kontrolden tabanın kontrolüne iktidarı değiştiriyor.
Onu gerçekleştiren insanların yüzlerinde devrimi görebileceğini öğrendik. Mano Amiga kooperatifinde kız kardeşler ve erkek kardeşler Anauco Hilton otelinde, ev kadınları, bekar anneler....
dayanışma ve vaat yayıyorlar, kişisel hırs ve doymak bilmeyen düşmanlar.
asker ve sivillerin beraberliği ile Darbe bozguna uğratıldığından beri nüfus, özellikle kadınlar
kendi iktidarlarının sahibi olmuş ve Devrimci süreç durdurulamaz olmuştur.

Che, bizi oralardan bir yerden izliyormusun acaba. Adım adım geliyor, bu GERÇEK. Önlemez ve kaçınılmaz son. Devrim. 1er 1er başlıyor sonra onlarca sonra yüzlerce ve binlerce, geliyorlar. Zihinlerinde sen ve niceleri. Sabırla büyüyor ve ilerliyoruz. Senin verdiğin gerilla mücadelesininde zamanı elbetteki gelecek ve o gün devrime en yakın olduğumuz zaman olacak ama şimdi değil. Şimdi kitleleri eğitme onlara anlatma ve bir araya getirme zamanı. Bolivya'da olan tabanın devrime hazır ol(a)mama sorunuyla karşı karşıya gelmeyeceğiz. Güçlü geliyoruz. DENİZlerden köylere köylerden şehirlere, sanayilerden, gecekondu semtlerinden üniversitelerden şehir merkezlerine akacağımız günler yaklaşıyor. Bu bir hayal değil. İmkansızı istiyoruz, ama gerçekçiyiz.
Saygılarımla...